مقایسه کارکردهای اجرایی بیماران دیابت نوع دو با افراد بهنجار

مقدمه: حدود 171 میلیون نفر در دنیا از بیماری دیابت نوع دو رنج می برند و تخمین زده می شود که این رقم در سال 2025 به 300 میلیون نفر برسد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه کارکردهای اجرایی بیماران دیابت نوع دو با افراد عادی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، از نوع علی-مقایسه ای، 50 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در مرکز فاطمه الزهرای شهرستان شیراز به صورت نمونه در دسترس انتخاب و با تکمیل پرسش نامه های سلامت عمومی، افسردگی بک و آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین در این پژوهش شرکت کردند. گروه بهنجار متشکل از 34 نفر از همراهان بیمار و کارکنان مرکز بهداشت فاطمه الزهرای شیراز بود. برای تحلیل نتایج از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که بعد از در نظر گرفتن افسردگی به عنوان متغیر کوواریت، بیماران دیابت نوع دو در مقایسه با افراد بهنجار کارکردهای اجرایی پایین تری دارند. این بیماران خطاهای درجاماندگی بیشتری در مقایسه با گروه بهنجار مرتکب شدند. بحث و نتیجه گیری: کارکردهای اجرایی(انعطاف پذیری شناختی و توانایی انتزاع) در بیماران دیابتی، دچار نقص می باشد که این نقص تحت تاثیر افسردگی نیز قرار می گیرد. آموزش انعطاف پذیری شناختی به افراد دیابت نوع دو می تواند نقص های اجرایی را در این افراد کاهش دهد.